Τις προηγούμενες ημέρες στα πλαίσια των θερινών προβολών του Διεθνούς Φεστιβάλ Arcadian Screenings προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ της Κατερίνας Σιάμπου «Μια πόλη μια Φανέλα» που ουσιαστικά αναφέρεται σ’ ένα κομμάτι της ιστορίας του Παναρκαδικού και στις ένδοξες στιγμές του παρελθόντος. Μια ταινία που παρά την εξαιρετική προσπάθεια της δημιουργού, δεν ήταν δυνατό μέσα σε λιγότερο από μία ώρα να αποτυπώσει όλη την ιστορία του συλλόγου. Για την ακρίβεια θα χρειάζονταν ώρες πολλές για να μπορεί να αποτυπωθεί όλη η πορεία του συλλόγου και οι πρωταγωνιστές του «τριφυλλιού» σ’ αυτή την 92χρονη ιστορία. Ένα ντοκιμαντέρ που έκανε αίσθηση, προσέλκυσε αρκετούς φίλους και παλαίμαχους και ανθρώπους του συλλόγου και αποτέλεσε ένας καλός λόγος για να επισκεφθεί μετά από χρόνια την Τρίπολη και πάλι μία από τις σπουδαιότερες ποδοσφαιρικές μορφές στην ιστορία του Παναρκαδικού. Ο Γιώργος Ορφανίδης!
Με αφορμή λοιπόν αυτή την προσπάθεια του συγκεκριμένου ντοκιμαντέρ για ένα μέρος της σπουδαίας ιστορίας του συλλόγου της Τρίπολης, μου ήρθαν έντονες σκέψεις και προβληματισμός για το γεγονός ότι δεν υπάρχει καμία εκδοτική προσπάθεια που να αποτυπώνει με αποτελέσματα, ιστορίες και φωτογραφικό υλικό όλη την ιστορία του Παναρκαδικού. Δεν γίνεται ένας σύλλογος που έχει αγαπηθεί από γενιές φιλάθλων να μην έχει αποτυπωμένη στο χαρτί την δική του ιστορία, επιτρέποντας στους φίλους της ομάδας να ανατρέχουν και να θυμούνται στιγμές από τις σπουδαίες επιτυχίες ή «δύσκολες» στιγμές.
Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια είχε γίνει μια σπουδαία προσπάθεια δημιουργίας ενός βιβλίου για την ιστορία τον Παναρκαδικό από τον αείμνηστο Σπύρο Τσατσουλή, ο οποίος είχε ολοκληρώσει μια εκδοτική προσπάθεια με αφορμή πριν δύο χρόνια της συμπλήρωσης 90 χρόνων «ζωής» του Παναρκαδικού. Μια εκδοτική προσπάθεια που διεκόπη στην προεκτύπωση της έκδοσης, λόγω του θανάτου του. Δυστυχώς η «απώλεια» ενός ανθρώπου μ’ ένα σπουδαίο αρχείο το οποίο θα μπορούσε να παρουσιάσει σε πολύ μεγάλο βαθμό την ιστορία του Παναρκαδικού.
Μάλιστα μιλώντας μ’ έναν φίλο από τον χώρο των τοπικών ΜΜΕ για τη σημασία της ολοκλήρωσης εκδοτικά του έργου του «αείμνηστου» Σπύρου Τσατσουλή, μου είπε ότι η ολοκλήρωση δεν είναι εύκολη υπόθεση από οικονομικής άποψης (φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις συγγραφέα, κόστος έκδοσης, κ.α.).
Εκτιμώ λοιπόν ότι θα πρέπει άνθρωποι που αγαπούν τον Παναρκαδικό, διαθέτουν την πείρα και το αρχειακό υλικό και με την υποστήριξη του Δήμου, της Περιφέρειας ή άλλων Φορέων, να «πλαισιώσουν» το ανολοκλήρωτο εκδοτικό εγχείρημα του Σπύρου Τσατσουλή και να ολοκληρωθεί μια έκδοση που θα έρθει για να μείνει αποτυπώνοντας τη σπουδαία ιστορία ενός από τους σπουδαιότερους Αρκαδικούς συλλόγους.
Είναι πραγματικά κρίμα ο Παναρκαδικός να μην έχει το δικό του βιβλίο για τη δική του ένδοξη ιστορία που κάθε λάτρης του τοπικού αθλητισμού γενικότερα και ποδοσφαίρου ειδικότερα, θα έχει στην βιβλιοθήκη του. Ένα βιβλίο στο οποίο θα ανατρέχουν για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νέοι.
