Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία χρόνια ειδικά λόγω της οικονομικής κρίσης που έπληξε τη χώρα μας, ο αθλητισμός και ειδικότερα ο ερασιτεχνικός αθλητισμός ήταν ένας χώρος που «πλήρωσε ακριβά» το τίμημα. Φυσικά εξαίρεση δεν αποτέλεσε ούτε το Αρκαδικό ποδόσφαιρο!
Ακόμη και σήμερα πλέον τα ερασιτεχνικά σωματεία μιας και στο παρών κείμενο ασχοληθήκαμε με το τοπικό ποδόσφαιρα αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης τους, καθώς τα έσοδα συγκριτικά με τα έξοδα είναι πολύ λιγότερα! Τουλάχιστον αυτό αποτελεί ο κανόνας. Η αγάπη κάποιων ανθρώπων για την ομάδα του χωριού, της γειτονιάς ή της πόλης τους, κάποια έσοδα από κάποιες εκδηλώσεις, λαχειοφόρους και πανηγύρια και οι κατά καιρούς μικρο-επιχορηγήσεις από Δήμους, είναι ουσιαστικά οι οικονομικοί πόροι αυτών των συλλόγων.
Όταν λοιπόν οι οικονομικές υποχρεώσεις με παράβολα, έξοδα για έκδοση δελτίων, μετακινήσεων, αγορά αθλητικού υλικού, κ.α. αποτελούν καθημερινό σχεδόν φαινόμενο, το μέλλον αυτών των συλλόγων χαρακτηρίζεται σε σταθερά ως αβέβαιο! Έτσι έκτακτες καταστάσεις σαν αυτή της πανδημίας του κορωνοϊού σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί να είναι αρκετή για να αναγκάσει παράγοντες στην οδυνηρή απόφαση της αποχώρησης ή ακόμη χειρότερα της διάλυσης ενός σωματείου.
Στο χώρο του Αρκαδικού ποδοσφαίρου παρακολουθούμε τους ανθρώπους της ΕΠΣ Αρκαδίας να προσπαθούν να πάρουν κάποιες αποφάσεις προκειμένου κατά μία έννοια να «ανακουφίσουν» τους συλλόγους. Τη νέα (μεταβατική) σεζόν φαίνεται ότι η δράση στο τοπικό ποδόσφαιρο θα περιοριστεί σε μια ενιαία τοπική κατηγορία, με το Α’ τοπικό το οποίο ωστόσο θα διεξαχθεί σε δύο ομίλους που θα καθοριστούν με γεωγραφικά κριτήρια. Μια κατηγορία που όπως είναι λογικό θα περιλαμβάνει και τις ομάδες της Β’ τοπικής κατηγορίας.
Φυσικά μέσα από αυτή τη διαδικασία το σύστημα διεξαγωγής και οι θέσεις υποβιβασμού θα επαναφέρουν σταδιακά από την μεθεπόμενη σεζόν ή σε δύο χρόνια το Β’ τοπικό. Όλες οι λεπτομέρειες για το πώς μπορεί η επόμενη σεζόν να εξελιχθεί αγωνιστικά, θα συζητηθούν στην προσεχή ΓΣ της ΕΠΣ Αρκαδίας εντός του προσεχούς μηνός!
Δεκαοκτώ σωματεία εκτός ποδοσφαιρικού χάρτη στην Αρκαδία την τελευταία 10ετία…
Όπως προαναφέρθηκε λοιπόν παραπάνω η κρίση στο χώρο του Αρκαδικού ποδοσφαίρου είναι αισθητή την τελευταία 10ετία. Ένα διάστημα στο οποίο αρκετοί ερασιτεχνικοί σύλλογοι «επιβίωσαν», κάποιοι (ελάχιστοι) δημιουργήθηκαν, αλλά και πολλοί διαλύθηκαν, ανέστειλαν τη λειτουργία τους ή αποχώρησαν την περασμένη σεζόν από τα τοπικά πρωταθλήματα. Κάποιοι συγχωνεύθηκαν ή μετονομάστηκαν χωρίς ιδιαίτερη τύχη.
Πάμε να θυμηθούμε ποιοι σύλλογοι πλέον δεν υφίστανται ή έχουν αναστείλει τη δράση τους (με τα φετινά δεδομένα):
– ΑΟ Φαλαισίας.
– Ελπίδα Τρίπολης (δεν αγωνίστηκε την περασμένη σεζόν).
– Παγγορτυνιακός (δεν αγωνίστηκε την περασμένη σεζόν).
– Άρης Τρίπολης.
– Δόξα Τρίπολης.
– ΑΟ Κάψια.
– Αρκαδικος.
– Αναγέννηση Τρίπολης.
– Θρίαμβος.
– ΠΑΟ Κανδήλας (αποχώρησε κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής σεζόν που ολοκληρώθηκε).
– Ελαιοχώρι.
– ΑΕ Κορυθίου.
– Πλάτανος.
– Πάρνωνας.
– Φορτούνα Ξηροπήγαδου.
– Ηρακλής Σκοπής.
– Μέγας Αλέξανδρος.
– ΠΑΟΚ Τρίπολης.
Η ουσία πάντως είναι ότι ο αριθμός των σωματείων που φέτος δεν είχαν αγωνιστική δράση στο τοπικό ποδόσφαιρο δεν είναι μικρός! Είναι μεγάλο νούμερο τα 18 σωματεία σε μια δεκαετία και πρέπει να προβληματίζει τους ανθρώπους του τοπικού ποδοσφαίρου και φυσικά την Ένωση, η οποία τα τελευταία χρόνια η αλήθεια είναι ότι δεν έχει τη δυνατότητα να κάνει και πολλά πράγματα από οικονομικής άποψης για να στηρίξει τους συλλόγους. Παρ’ όλα αυτά αλλά θα πρέπει να κοιτάξει το μέλλον του Αρκαδικού ποδοσφαίρου και να αναζητήσει λύσεις εκφράζοντας παράλληλα πιο έντονα τον προβληματισμό των ερασιτεχνικών σωματείων στην ΕΠΟ, καθώς έτσι όπως εξελίσσεται η κατάσταση, την επόμενη δεκαετία ίσως να μην υπάρχουν αρκετοί σύλλογοι για να διεξάγεται άλλη κατηγορία πέρα από το Α’ τοπικό!