Η αλήθεια είναι ότι το τελευταίο διάστημα η καλή και ουσιαστικά ανταγωνιστική εμφάνιση του Αστέρα έναντι των αντιπάλων του, έχει πάψει να αποτελεί συνηθισμένο φαινόμενο. Πέρα από τα ανεπιτυχή αποτελέσματα η ομάδα δείχνει να έχει λιγότερο κίνητρο και διάθεση συγκριτικά με τις περισσότερες αντίπαλες ομάδες που έχει αντιμετωπίσει το τελευταίο διάστημα.
Δεν γνωρίζουμε αν η αγωνιστική συμπεριφορά της ομάδας εξηγείται από την έλλειψη ουσιαστικών κινήτρων (τουλάχιστον) για όσο η ομάδα είχε σχετική απόσταση ασφαλείας από τις επικίνδυνες θέσεις. Δεν γνωρίζουμε αν αποτελεί ζήτημα καλού ή όχι κλίματος στις τάξεις της ομάδας και των ποδοσφαιριστών ή αν οι αδυναμίες που η ομάδα παρουσίασε από την αρχή της χρονιάς (όπως μεταξύ άλλων η αδυναμία να τελειώνει επιτυχημένα σημαντικές τελικές προσπάθειες) ποτέ τελικά δεν βελτιώθηκαν ή δεν ξεπεράστηκαν.
Δεν πιστεύουμε τέλος ότι η φετινή εικόνα της ομάδας σε αγωνιστικό επίπεδο έχει ικανοποιήσει σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό το φίλαθλο κοινό της
Η ουσία τη δεδομένη χρονική στιγμή για τον Αστέρα Τρίπολης αποτελεί το γεγονός ότι μετά την ήττα από τον Λεβαδειακό και την αντίδραση των ομάδων της «ουράς», τέσσερις αγωνιστικές πριν το φινάλε της διαδικασίας των play-out, η διαφορά από την επικίνδυνη ζώνη έχει περιοριστεί στους πέντε βαθμούς ή λιγότερο από δύο νίκες διαφορά.
Η ουσία επίσης είναι ότι οι ποδοσφαιριστές του Αστέρα στο φινάλε θα πρέπει να βγάλουν το κίνητρο, τη διάθεση και το πάθος που ίσως να μην έχει βγει στα περισσότερα ίσως παιχνίδια της φετινής σεζόν, με βασικό σκοπό το να μην επιτρέψουν η ομάδα να βρεθεί σε πιο δυσχερή θέση απ’ αυτήν στην οποία βρίσκεται τη δεδομένη στιγμή. Να τελειώσει χωρίς προβλήματα η χρονιά και να ξεκινήσει σταδιακά το «χτίσιμο» της ομάδας τα επόμενης σεζόν με την ελπίδα αυτή να είναι τουλάχιστον πιο ανταγωνιστική από τη φετινή.
