Η αγωνιστική σεζόν που ολοκληρώθηκε συνδυάστηκε από την εξαιρετική πορεία της γυναικείας ομάδας ποδοσφαίρου του Αστέρα Τρίπολης στη Β’ Εθνική κατηγορία, την κατάκτηση του τίτλου και την άνοδο στην Α’ Εθνική κατηγορία. Η μεγαλύτερη αναμφίβολα επιτυχία μέχρι στιγμής στην ιστορία του γυναικείου ποδοσφαίρου στην Αρκαδία.
Ένας από τους πρωτεργάτες αυτής της προσπάθειας αποτέλεσε και ο προπονητής της ομάδας Γρηγόρης Παναγιώταρος που σε συνεργασία με τους στενούς του συνεργάτες και φυσικά τις αθλήτριες, κατάφεραν να βγάλουν εις πέρας τη σεζόν, εξασφαλίζοντας το μεγάλο στόχο που είχε θέσει ο σύλλογος.
Ο προπονητής της γυναικείας ομάδας του Αστέρα Τρίπολης φιλοξενήθηκε το μεσημέρι της Πέμπτης (15/06) στη Δημοτική ραδιοφωνία Τρίπολης και στην αθλητική εκπομπή «ΚΟΝΤΡΑ ΕΠΙΘΕΣΗ», για μια πολύ ενδιαφέρουσα ποδοσφαιρική κουβέντα.
■ Μια χρονιά ονειρική για τη γυναικεία ομάδα του Αστέρα Τρίπολης αυτή που ολοκληρώθηκε στην «παρθενική» ουσιαστικά παρουσία της.
Περίπου 8-9 μήνες χρειάστηκαν και η ομάδα κατάφερε να κατακτήσει την άνοδό της στην Α’ Εθνική.
■ Το περασμένο Καλοκαίρι οργανώνεται η δημιουργία της γυναικείας ομάδας του Αστέρα Τρίπολης. Η παρουσία σου στην τεχνική ηγεσία της ομάδας πως προέκυψε; Πως αντέδρασες στην ανάθεσή του τιμονιού της γυναικείας ομάδας;
Για να είμαι ειλικρινής δεν το περίμενα γιατί δεν είχα εργαστεί στο παρελθόν σε γυναικείο τμήμα. Με πήρε τηλέφωνο ο κ. Μποροβήλος και μου είπε ότι η απόφαση της διοίκησης και των ιδιοκτητών της ομάδας ήταν αυτή. Νομίζω δεν υπήρχε περιθώριο να την απορρίψω. Ήταν δεδομένο ότι θα στήριζα την προσπάθεια της ομάδας. Είμαι 7 χρόνια στον Αστέρα. Έχω εργαστεί όπου μου έχουν ζητήσει. Μου ζήτησαν και αυτό και εννοείται ότι το έκανα με μεγάλη μου χαρά. Και ήταν κάτι καινούργιο εξάλλου, διαφορετικό από αυτά που είχα συνηθίσει να κάνω μέχρι εκείνη τη μέρα και μου έδωσε και μένα ένα έξτρα κίνητρο να αναλάβω την ομάδα.
■ Ο βασικός κορμός της νέας ομάδας αποτέλεσε κορίτσια του Άρη Τρίπολης, αλλά πραγματοποιήθηκαν και κάποιες μεταγραφές. Να φανταστούμε ότι δεν υπήρξε δυσκολία στη στελέχωση του ρόστερ.
Όχι, διότι ο κ. Τζόρβας με τον κ. Βασιλόπουλο που είχαν αναλάβει αυτό το κομμάτι είχαν γνώση. Ο κ. Τζόρβας και τεράστια εμπειρία. Ο κ. Βασιλόπουλος έτρεξε αμέσως να μάθει τα δεδομένα για το πρωτάθλημα, να κάνει τις επαφές, δαπάνησε πάρα πολύ χρόνο και πάρα πολύ κόπο και μαζί με τον κ. Τζιόρβα στελέχωσαν την ομάδα με κορίτσια ώστε να ξεκινήσει το πρωτάθλημα και να έχουμε τη δυνατότητα στην πορεία να εκτιμήσουμε και να αξιολογήσουμε αυτό το ρόστερ που έχουμε στο κατά πόσο μπορεί να μας βοηθήσει να πετύχουμε το στόχο μας.
Και ήταν καλό ότι μπορέσαμε να φτάσουμε μέχρι τα Χριστούγεννα και να είμαστε ψηλά στη βαθμολογία γιατί κερδίσαμε κι εμείς χρόνο και εγώ πήρα εμπειρίες, «διάβασα» το αγωνιστικό προφίλ των κοριτσιών διότι δεν είχαν εικόνα που λειτουργούν.
■ Και φτάνουμε στην έναρξή του πρωταθλήματος. Κάποιες ομάδες γνωστές, κάποιες άλλες όχι τόσο. Περιμένατε ότι η ομάδα θα πραγματοποιούσε αυτή την πορεία και θα έφτανε να κατακτήσει την άνοδο στην Α’ Εθνική κατηγορία;
Αυτός ήταν ο στόχος εξαρχής. Είχα δει κάποια παιχνίδια σε βίντεο των άλλων ομάδων, αλλά και πάλι τα ρόστερ άλλαξαν στην πορεία, γιατί καθυστέρησε και λίγο να ξεκινήσει το πρωτάθλημα. Περίμενα να δω πως θα είναι οι ομάδες στην πράξη. Δηλαδή τις πρώτες 1-2 αγωνιστικές παίζοντας εμείς και οι υπόλοιπες ομάδες και παίρνοντας τα βίντεο και βλέποντας όντως πως λειτουργούν.
Το γεγονός είναι ότι όντως υπήρχαν οι 2-3 ομάδες που ήταν πολύ καλές όπως περιμέναμε και μ’ αυτές κοντραριστήκαμε μέχρι το τέλος. Απλά νομίζω ότι ήταν κομβικό το παιχνίδι που παίξαμε με τον Φείδωνα στον α’ γύρο όπου ηττηθήκαμε και πάλι στο 93’ από ένα γκολ σε μια λεπτομέρεια και μια κακή στιγμή. Κι αυτό γιατί μας «χτύπησε το καμπανάκι» καθώς είδαμε ότι είχαμε ανάγκη να στελεχώσουμε σε κάποιες θέσεις την ομάδα με επιπλέον λύσεις. Δεν θα έβγαινε το πρωτάθλημα αριθμητικά με τα κορίτσια που είχαμε. Ήδη είχαμε χάσει την Πέννυ Αναστοπούλου από την 1η αγωνιστική, οπότε εκ των πραγμάτων μείναμε με ένα στόπερ. Αν δεν ήταν η Γωγώ Καντζιώρα όπου το κορίτσι δέχτηκε στα 31 χρόνια της να αλλάξει θέση και να παίξει στόπερ και να βοηθήσει την ομάδα μέχρι και την Πρωτοχρονιά, θα είχαμε μεγάλο πρόβλημα. Η Γωγώ τα έφερε εις πέρας περίφημα και άφησε το στίγμα της σ’ αυτό το κομμάτι όπου η ομάδα ήταν με λίγες παίκτριες.
■ Αρκετά κορίτσια της ομάδας δεν πληρώνονταν όπως συνέβαινε και τα προηγούμενα χρόνια. Ωστόσο κάποιες μεταγραφές έμπειρων κοριτσιών να φανταστούμε ότι είχε συμφωνηθεί να λαμβάνουν κάποιες αποδοχές. Είναι έτσι;
Δεν γνωρίζω τα οικονομικά. Δεν γνωρίζω ποια συμφωνία είχαν τα κορίτσια με την ομάδα, απλά το αξιοσημείωτο στη φετινή πορεία της ομάδας ήταν ότι είχαμε παίκτριες που προπονούνταν στην Αθήνα, γιατί οι Σχολές ή οι δουλειές τους ήταν εκεί. Παίκτριες που προπονούνταν εδώ γιατί εδώ πήγαιναν σχολείο, διότι έμεναν στην Τρίπολη ή στους γύρω Νομούς και έρχονταν εδώ και προπονούνταν. Αυτό ήταν ένα πρόβλημα για να μπορέσει να υπάρξει η απαιτούμενη χημεία. Το οποίο εν μέρει το ξεπεράσαμε πηγαίνοντας εμείς στην Αθήνα μία φορά την εβδομάδα από εδώ με 7-8 κορίτσια κι εγώ και πηγαίναμε και κάναμε προπόνηση όλοι μαζί αργά το βράδυ στην Αθήνα και φροντίζαμε μια φορά στις 15 μέρες να κατεβαίνουν και τα κορίτσια και να κάνουν άλλη μία προπόνηση εδώ.
Το προπονητικό σας πλάνο δηλαδή ποιο ήταν; Πόσες προπονήσεις κάνατε την εβδομάδα;
Τρεις – τέσσερις φορές την εβδομάδα; Συνήθως πηγαίναμε την Τρίτη εμείς στην Αθήνα ή την Πέμπτη και κάναμε προπόνηση όλοι μαζί. Τη Δευτέρα μετά το παιχνίδι πάντα αποκατάσταση και οι άλλες προπονήσεις γίνονταν Τρίτη, Τετάρτη και Παρασκευή αν την Πέμπτη κάναμε στην Αθήνα ή αν παίζαμε Κυριακή και μπορούσαμε Παρασκευή βράδυ να έρθουν τα κορίτσια εδώ και να κάνουμε εδώ προπόνηση το εφαρμόζαμε και αυτό πολλές φορές. Κάναμε τον προγραμματισμό μας ανάλογα με το πως πήγαιναν τα παιχνίδια και οι υποχρεώσεις μας με τα ταξίδια.
■ Είπες κόουτς ότι μετά από κάποια διάστημα προσαρμοστήκατε σ’ αυτό το δεδομένο. Ήταν όμως εύκολο για τα κορίτσια να βρεθούν και να αποκτήσουν την απαιτούμενη ομοιογένεια;
Το ζητούσαν και τα κορίτσια να γίνεται έτσι. Να βρισκόμαστε και να κάνουμε όλοι μαζί προπονήσεις. Η αλήθεια είναι ότι έκαναν μεγάλες θυσίες και τα κορίτσια που έμεναν εδώ στην Τρίπολη και τους γύρω Νομούς και αυτά που έμεναν στην Αθήνα. Γιατί φανταστείτε μια παίκτρια που πήγαινε σχολείο όπως η Ελενίτσα η Παπαγεωργίου η οποία μαζί με τη Μητροπούλου και την Τυροβολά να πάμε στην Αθήνα, να κάνουμε προπόνηση η οποία ξεκινούσε στις 21:00-21:15, να τελειώσουμε στις 23:15, να φάμε κάτι και να επιστρέψουμε στην Τρίπολη μετά τη μία, μία και. Και με όλη την ταλαιπωρία της ημέρας το πρωί στις 20:00 έπρεπε να ήσουν στο σχολείο. Δεν ήταν απλά πράγματα.
Να πούμε ότι όλα τα κορίτσια από αυτήν που έπαιξε όλα τα λεπτά μέχρι αυτή που έπαιξε ένα λεπτό, όλα έδωσαν το 150% των δυνατοτήτων τους και της θέλησής τους για να πετύχουμε το στόχο μας. Όλες έβαλαν τον εαυτό τους κάτω από την ομάδα και γι’ αυτό η ομάδα πέτυχε.
■ Λίγο καιρό μετά, με τη διαφορά ύστερα από 6 αγωνιστικές να διατηρείται στο -5 είχαμε κάνει μια κουβέντα και ήσουν καθησυχαστικός και αισιόδοξος για τη συνέχεια, σε ότι αφορά τη «μάχη» του τίτλου.
Κοίταξε να δεις… Ήταν πολλοί παράμετροι που με έκαναν να είμαι αισιόδοξος ότι όλα θα πάνε καλά. Είχε να κάνει αφενός ότι η ομάδα όσο περνούσε ο καιρός αποκτούσε «ταυτότητα» και ομοιογένεια. Έμπαιναν πράγματα που τα κορίτσια τα μάθαιναν και καταλάβαιναν εμένα και εγώ καταλάβαινα αυτές, οπότε όσο περνούσε ο καιρός βελτιωνόμασταν. Αυτό ήταν δεδομένο. Συν ότι βελτιώνοντας και στη φυσική τους κατάσταση γιατί ο Διονύσης Καραγιαννάκης βοήθησε πολύ σ’ αυτό το κομμάτι. Είχαμε βρει και την επικοινωνία με τον Παναγιώτη Λαδά που προπονούσε τα κορίτσια στην Αθήνα και βλέπαμε ότι τα κορίτσια βελτιώνοντας ραγδαία.
Δεύτερη παράμετρος είχε να κάνει με το γεγονός ότι τα κορίτσια που στελέχωσαν την ομάδα τον Ιανουάριο και αυτό είναι επιτυχία αποκλειστική των κ.κ. Τζόρβα και Βασιλόπουλου, που είχαν διαβάσει απόλυτα του τι χρειαζόταν η ομάδα και έπεισαν τα κορίτσια να έρθουν εδώ. Ξέρετε δεν είναι εύκολο να πείτε σε παίκτριες που αγωνίζονταν Α’ Εθνική με καλές παραστάσεις σε καλή ποδοσφαιρική ηλικία, να αφήσουν μια ομάδα, να αφήσουν τη δουλειά τους, τη ζωή τους στην πρωτεύουσα και να έρθουν να παίξουν εδώ. Κι όμως κατάφεραν και έφεραν τα κορίτσια αυτά και όχι απλά τα έφεραν εδώ, αλλά τα έφεραν ψυχικά και σωματικά έτοιμα να μας βοηθήσουν.
Η τρίτη παράμετρος που με έκανε αισιόδοξο ήταν το γεγονός ότι είδα αυτά τα κορίτσια, ειδικά η Μελισσού και η Χριστοφορίδου που ήταν και λίγο μεγαλύτερες σε ηλικία από τα υπόλοιπα κορίτσια αλλά και η Μαρίνα Γεωργακοπούλου που είναι και Αρκάς, λειτουργούσαν σαν προπονήτριες μέσα στο γήπεδο για όλα τα κορίτσια. Δεν ήρθαν για να βγάλουν μόνο τις αρετές τους στο γήπεδο, αλλά να διδάξουν τις αρετές τους και τα υπόλοιπα κορίτσια. Ακόμη και μένα με βοήθησαν σε κάποιους προπονητικούς στόχους που είχαμε. Ήταν καλό ότι τα κορίτσια αυτά καταλάβαιναν πως αισθάνονται και τα υπόλοιπα κορίτσια και έτσι προσαρμοζόμασταν και σεβόμασταν τις καταστάσεις που αντιμετώπιζαν στη διάρκεια της χρονιάς.
■ Πιο έντονη στιγμή από τη σεζόν που ολοκληρώθηκε για σένα κόουτς ποια ήταν;
Σαφώς η κατάκτηση του πρωταθλήματος. Το τελευταίο παιχνίδι ήταν η πιο έντονη θετικά στιγμή. Είναι ένα εντελώς διαφορετικό συναίσθημα το να πάρεις το πρωτάθλημα. Μέχρι στιγμής δεν είχα πάρει πρωτάθλημα σε καμία ομάδα απ’ όσες είχε συνεργαστεί. Είχα πάρει Κύπελλο, αλλά όχι πρωτάθλημα. Είναι εντελώς διαφορετικό να βλέπεις όλα αυτά τα κορίτσια, όλο τον κόσμο, να παίρνεις ένα πρωτάθλημα σαν προπονητής του Αστέρα Τρίπολης, που έχει μια άλλη δυναμική και εντελώς διαφορετικό το να είσαι σ’ αυτό το γήπεδο στολίδι με φιλάθλους και να βλέπουν όλο τον κόσμο να είναι ευτυχισμένος και τα κορίτσια να «λάμπουν» παρ’ ότι είχαν ταλαιπωρηθεί πάρα πολύ τα τελευταία παιχνίδια και κάποιες με σοβαρούς τραυματισμούς. Να μην νοιώθουν όμως τίποτα από όλα αυτό και να είναι ευτυχισμένες, νομίζω ότι είναι κάτι μοναδικό.
■ Η αλήθεια είναι ότι στα τελευταία παιχνίδια με αποκορύφωμα το τελευταίο ματς των μπαράζ με την κατάκτηση του τίτλου τόσο οι παίκτριες και οι άνθρωποι της ομάδας όσο και ο κόσμος, πανηγύρισαν και χάρηκαν για την επιτυχία με πραγματικά πολύ μεγάλο ενθουσιασμό και ένταση χαράς, παρ’ ότι κακά τα ψέματα η ομάδα ήταν το φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου στη μεγαλύτερη διάρκεια της σεζόν; Ποιος ο λόγος του τόσο μεγάλου και άκρατου ενθουσιασμού;
Καταρχάς να πούμε ότι όλα τα κορίτσια είναι καταπληκτικοί χαρακτήρες. Πάρα πολύ καλά κορίτσια, με επίπεδο και υψηλό μορφωτικό επίπεδο όλες. Έχουν σπουδάσει και έχουν όλες οι μεγαλύτερες στη ζωή τους κάνει πράγματα, έχοντας κατασταλάξει το που βρίσκονται και που πατάνε. Έχουν ωριμότητα, γενικότερα στη ζωή τους. Οπότε αυτό έδωσε και τη δυνατότητα να σκέφτονται και να αξιολογούν σωστά τις καταστάσεις. Και αξιολόγησαν ορθώς και αποδέχτηκαν και επιβράβευσαν την αλληλεπίδραση που υπήρχε μεταξύ του κόσμου της ομάδας και των κοριτσιών που έπαιζαν και όλων εμάς που βοηθούσαμε τα κορίτσια.
Το λέω αυτό διότι ο κόσμος της ομάδας ήταν στο πλευρό μας σε όλα τα παιχνίδια ανεξαρτήτως που παίζαμε. Έχω πει πάλι παλαιότερα ότι ήταν κομβικό το κομμάτι στο ματς με τον Ίκαρο Πετρωτού στην Πάτρα όπου δεν ξεκινήσαμε καλά και χάναμε από νωρίς με 2-0. Είδαμε από νωρίς να έρχονται φίλαθλοι του Αστέρα. Ήταν κάτι καταπληκτικό. Μας ενίσχυσαν πολύ, τόνωσαν τα κορίτσια και εκεί ήταν το κομβικό σημείο όπου αναπτύχθηκε η απόλυτη «χημεία» των κοριτσιών με τον κόσμο, όπου κάθε γκολ που σημείωναν το πανηγύριζαν με τον κόσμο. Μην ξεχνάμε ότι σε κάθε παιχνίδι στο «Θεόδωρος Κολοκοτρώνης» υπήρχε πάρα πολύς κόσμος.
■ Είχες δηλώσεις την ημέρα που η ομάδα εξασφάλισε την άνοδο στην Α’ Εθνική κατηγορία ότι δεν έχεις δικαίωμα να αφιερώσεις κάπου τον τίτλο, παρά μόνο οι παίκτριες που πάλεψαν και κατέκτησαν αυτή τη διάκριση… Εσύ δεν πάλεψες από το δικό σου πόστο για να έρθει αυτή η διάκριση; Από το μερίδιο που σου αναλογεί που θα αφιέρωνες την φετινή επιτυχία;
Θα μείνω πιστός σ’ αυτό που είχα πει και θα πω και το λόγο. Δεν θα το αφιερώσω πουθενά γιατί όντως δεν δικαιούμαι να το αφιερώσω πουθενά. Δικαιούνται να το αφιερώνουν αυτοί που πληρώνουν και αυτοί που «μοχθούν» για να το πετύχουν.
Προσωπικά θεωρώ ότι είμαι από τους πιο τυχερούς ανθρώπους γιατί ο Αστέρας που έδωσε τη δυνατότητα να κάνω το χόμπι μου, επάγγελμα. Το ποδόσφαιρο για εμένα ήταν ένα χόμπι και εφτά χρόνια το χόμπι μου το έχω κάνει επάγγελμα σ΄ ένα πολύ υψηλό επίπεδο. Ο Αστέρας έχει φροντίσει γι’ αυτό να με εξελίξει, να με βελτιώσει, να πηγαίνω σε σχολές προπονητών για να αναβαθμίζω τις γνώσεις και να μου παρέχουν οτιδήποτε θέλουν, οπότε εγώ έκανα αυτό στο οποίο έχει επενδύσει πάνω ο Αστέρας. Ήταν υποχρέωσή μου να το κάνω αυτό, γιατί δεν ήταν κάτι που πέτυχα μόνο μου, αλλά με βοήθησε ο σύλλογος να φτάσει εκεί.
■ Ίσως να μην είναι της παρούσης αλλά η επίθεση μέσω ανακοινώσεων που δέχθηκε η ομάδα οι φίλαθλοι και αθλήτριες σου, από τον προπονητή και Πρόεδρο της ομάδας Φείδωνα, αδικεί και προσβάλει πιστεύεις την συνολική «εικόνα» της ομάδας καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν;
Για να είμαι ειλικρινής όταν το πληροφορήθηκα τη στιγμή που έδινα συνέντευξη σε τηλεοπτικό σταθμό και με ενημέρωσε ο δημοσιογράφος, έμεινα έκπληκτος καθώς δεν περίμενα να ακούσω κάτι τέτοιο. Εκείνη τη στιγμή τα έχασα, στενοχωρήθηκα και θεώρησα ότι δεν αρμόζει τέτοια αντιμετώπιση γενικότερα στον αθλητισμό και ειδικότερα σε μια ομάδα όπως ο Αστέρας που είναι τόσο πετυχημένη και έχει αρχές, αξίες και τα δείχνει καθημερινά στον Ελληνικό αθλητισμό.
Μετά το βράδυ σκεπτόμενος πιο ήρεμα θεώρησα ότι το σωστό είναι απλά να μην ασχοληθείς καθόλου με αυτό το κομμάτι. Δεν έχει ουσία. Αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει πικρία.
Αντιλαμβάνομαι ότι έχουν φτάσει στην «πηγή» τα κορίτσια του Άργους και οι άνθρωποι του συλλόγου και δεν ήπιαν «νερό», αλλά από εκεί και πέρα είναι ξεκάθαρο ότι σ’ έναν αριθμό αγώνων που είναι αρκετοί, μέσα στη διάρκεια της χρονιάς και σ’ αυτή τη σειρά αγώνων ο Αστέρας Τρίπολης έχει αποδείξει ότι έχει κερδίσει επάξια και με ξεκάθαρο τρόπο την 1η θέση, δεν μπορεί να αναφέρεσαι σε μία ομάδα με αυτό τον τρόπο. Προσωπικά με τον προπονητή μίλησα τον οποίο και δεν γνώριζα. Δεν μου εξέφρασε κανένα παράπονο. Ξέρω πως είναι. Ξέρω πως είναι να βρίσκεσαι στην απέναντι πλευρά. Όμως ο αθλητισμός και δη ο επαγγελματικός αθλητισμός τα έχει αυτά και πρέπει να βρεις τη δύναμη να συνεχίσεις.
■ Για τους συνεργάτες σου στο προπονητικό τιμ τι θα σχολίαζες;
Ήδη αναφέρθηκα για τα παιδιά και πριν, τον Διονύση Καραγιαννάκη και τον Παναγιώτη Λαδά. Δύο εξαιρετικά παιδιά και οι δύο γυμναστές. Πάρα πολύ καλοί! Με γνώσεις, με διάθεση να μάθουν πράγματα. Με πολύ καλή παρουσία και έδωσαν και οι δύο τα μέγιστα. Και οι δύο έχουν τη διάθεση να εξελιχτούν. Είναι νεαροί ακόμη σε ηλικία, έχουν και τα εφόδια να εξελιχθούν και θεωρώ ότι θα απασχολήσουν ενεργά τον αθλητισμό και δη το ποδόσφαιρο στην περιοχή μας και όχι μόνο τα επόμενα χρόνια.
Ήδη ο Παναγιώτης που έπαιζε και τερματοφύλακας στις ακαδημίες του Αστέρα Τρίπολης και βρέθηκε στην Αθήνα σε συνεργαζόμενη ακαδημία του Αστέρα όπου εργάζεται ως προπονητής στις αναπτυξιακές ηλικίες αλλά και ως προπονητής τερματοφυλάκων. Ήδη ετοιμάζονται με το Γιώργο Μανέλη να κάνουν τις επόμενες ημέρες το UEFA για τους goalkeeper για να επεκτείνουν τις γνώσεις τους και κάτι αντίστοιχο θα γίνει και με το Διονύση απ’ ότι γνωρίζω. Κι αυτός θέλει να προχωρήσει και το δικαιούται και θεωρώ ότι θα μας δώσουν πολύ περισσότερα στο μέλλον στο ποδόσφαιρο.
■ Πόσο βοήθησε τα πιο άπειρα κορίτσια της ομάδας η φετινή χρονιά η οποία κινήθηκε σε επαγγελματικά πρότυπα και οργάνωση ομάδας Super League. Υπάρχουν κορίτσια στο φετινό ρόστερ που είχαν θεαματική εξέλιξη από το περασμένο Καλοκαίρι έως σήμερα;
Σαφώς ναι! Σαφώς υπάρχουν κορίτσια που ήταν θεαματική η εξέλιξή. Και από τα πιο μικρά αλλά και από τα πιο μεγάλα κορίτσια που είχαν σταματήσει να παίζουν κάποια χρόνια και επανήλθαν, προπονήθηκαν μπήκαν σε ρουτίνα μιας ομάδας που λειτουργεί επαγγελματικά και αυτό το εισέπραξαν στην πορεία. Σαφώς και βελτιώθηκαν και γι’ αυτό βελτιώθηκε και όλη η ομάδα. Η προπόνηση πάντα σε εξελίσσει και πάντα σε βοηθά, αρκεί και εσύ να αποδέχεσαι τον τρόπο και το στόχο της ομάδας και να εναρμονίζεσαι πάνω σ’ αυτό το κομμάτι.
Τα κορίτσια ήταν πλήρως εναρμονισμένα πάνω σ’ αυτό και σαφώς βελτιώθηκαν πάρα πολύ ακόμη και οι μεγαλύτερες παίκτριες βελτίωσαν τρομερά τον τρόπο παιχνιδιού τους. Κακά τα ψέματα μέχρι και το Σεπτέμβριο που ξεκινήσαμε προπονήσεις. Υπήρχαν κορίτσια τον Σεπτέμβριο που ξεκινήσαμε προπονήσεις που υπήρχαν κορίτσια που μπορεί να μην είχαν κάνει και ποτέ προπόνηση και απλά να έπαιζαν κάθε Κυριακή.
■ Και η επόμενη μέρα; Βρίσκει τον Γρηγόρη Παναγιώταρο στην τεχνική ηγεσία της ομάδας για την νέα αγωνιστική περίοδο; Υπάρχει κάτι επίσημο που μπορούμε να πούμε;
Εγώ εργάζομαι στην ΠΑΕ Αστέρας Τρίπολης τα εφτά τελευταία χρόνια και έχω υπηρετήσει την ομάδα από διάφορα πόστα. Φέτος κλήθηκα να την υπηρετήσω με τη γυναικεία ομάδα. Δεν γνωρίζω αν τη νέα χρονιά θα είμαι εγώ στον πάγκο ή κάποιος άλλος. Δεν έχει γίνει κάποια συζήτηση, διότι ακόμη είμαστε νωρίς στη σεζόν με την έννοια ότι το πρωτάθλημα λογικά θα ξεκινήσει μετά τις 15 Οκτωβρίου. Μην ξεχνάμε ότι αυτή τη στιγμή τρέχουν εξελίξεις με την ανδρική ομάδα.
Από εκεί και πέρα όταν έρθει η στιγμή η διοίκηση καλύτερη ξέρει τη θα πράξει να ενισχύσει την ομάδα σε όλα τα επίπεδα, ακόμη και σ’ αυτό του προπονητή. Δεν νομίζω πάντως ότι υπάρχει κάποιος προπονητής που θα του λέγανε, δούλεψε στον Αστέρα Τρίπολης, σε μια ομάδα που έχει πάρει πρωτάθλημα και θα έλεγε όχι.
■ Επειδή δυστυχώς ακόμη σε επίπεδο γυναικών τα πρωταθλήματα υποδομών δεν υπάρχουν επί της ουσίας και άρα για πολλά νερά κορίτσια ο μόνος τρόπος να παίζουν ποδόσφαιρο είναι στις γυναικείες ομάδες. Υπάρχουν σκέψεις ο Αστέρας Τρίπολης στο άμεσο μέλλον να κατεβάσει β’ ομάδα σε μικρότερη Εθνική κατηγορία, ώστε να αγωνίζονται πιο νεαρά κορίτσια;
Η ομάδα θα έχει από φέτος β’ ομάδα που θα αγωνίζεται στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής κατηγορίας. Είναι κάτι εξάλλου που είναι υποχρεωτικό από το καταστατικό λειτουργίας του γυναικείου ποδοσφαίρου. Προβλέπεται να υπάρχει ομάδα υποδομών στην ουσία αφού υπάρχει ηλικιακό όριο, αφού θα παίζουν τα κορίτσια που είναι γεννημένα μέχρι το 2007 και μικρότερες.
Ήδη ο Αστέρας από φέτος έχει φροντίσει και είναι αρκετά κορίτσια που στελεχώνουν τις προπονήσεις στις ακαδημίες του Αστέρα μαζί, ενώ φέρνουμε και κάποια κορίτσια και κάνουν προπόνηση και με τη μεγάλη ομάδα. Οπότε θα είναι εύκολο θεωρώ να υπάρχει συνέχεια γι’ αυτά τα κορίτσια. Αν δεν υπάρχουν ακαδημίες γνωρίζεται ότι δεν υπάρχει και συνέχεια.
■ Πέρα από τον Αστέρα Τρίπολης, θα θέλαμε ένα σύντομο σχόλιο για τις Μικτές ομάδες και ειδικά την Κ14 της ΕΠΣ Αρκαδίας, η οποία φέτος εντυπωσίασε με την πορεία της στο Ενωσιακό πρωτάθλημα.
Καταπληκτική πορεία. Το έχει ανάγκη το Αρκαδικό ποδόσφαιρο. Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά. Συγχαρητήρια και στον προπονητή κ. Κόλλια, αλλά κυρίως στους διοικούντες της ΕΠΣ Αρκαδίας. Το έζησα από κοντά και τα παιδιά προπονούνται και στις εγκαταστάσεις του Αστέρα. Έγινε πολύ σοβαρή δουλειά και θεωρώ ότι και η Κ16 θα μπορούσε να έχει πάει πολύ καλύτερα. Απλά αδίκησε τον εαυτό της. Είμαι σίγουρος ότι θα υπάρχει και συνέχεια!
■ Για το χώρο της Α’ κατηγορίας Αρκαδίας τι θα μπορούσαμε να πούμε;
Το παρακολουθώ πάρα πολύ. Το γνωρίζει εξάλλου. Θεωρώ ότι υπάρχει ταλέντο. Θεωρώ ότι θα βοηθήσουν και οι εγκαταστάσεις που δημιουργούνται που ήταν ένα μεγάλο πρόβλημα η έλλειψη γηπέδων μέχρι σήμερα. Το γήπεδο της Τεγέας ετοιμάστηκε, τώρα θα φτιαχτεί και το Φιλικών και το Ενωσιακό προχωράει. Στην Κυνουρία κάθε χωριό έχει το δικό του γήπεδο. Καλοί προπονητές υπάρχουν. Θέλει όμως δουλειά αλλά έχει προοπτικές εξέλιξης.
■ Αποτελεί πλήγμα ότι το Αρκαδικό ποδόσφαιρο πέρα από τον Αστέρα δεν έχει εκπρόσωπο σε Εθνικές κατηγορίες;
Τεράστιο! Η Γ’ Εθνική είναι μια πρόκληση είναι ένα διαφορετικό επίπεδο. Βγαίνεις έξω, διαφημίζεις το προϊόν σου σαν Νομός και δείχνεις πραγματικά τι μπορείς να κάνεις. Σκεφτείτε ότι τα χρόνια που ο Παναρκαδικός ήταν στη Γ’ Εθνική, πόσοι παίκτες του Παναρκαδικού με καταγωγή από την Τρίπολη έπαιξαν σε ομάδες εκτός Νομού στην πορεία. Δεν μπορείς να γίνεις γνωστός εάν δεν έχει ομάδα στη Γ’ Εθνική.
■ Και προβληματισμός ότι όσες φορές έχουν διεξαχθεί αγώνες μπαράζ Πρωταθλητριών ομάδων ΕΠΣ, καμία Αρκαδική ομάδα τουλάχιστον όλα τα προηγούμενα χρόνια δεν κατάφερε να κατακτήσει την άνοδο σε Εθνική κατηγορία…
Νομίζω ότι αυτό συμβαίνει διότι όταν το Καλοκαίρι ετοιμάζουν τις ομάδες στο Α’ τοπικό οι διοικούντες με τους προπονητές, δεν ετοιμάζουν την ομάδα για να είναι ανταγωνιστική στο επίπεδο του να κερδίσει την άνοδο στη Γ’ Εθνική, αλλά κοιτάνε μόνο να κάνουν όσα χρειάζεται για να κερδίσουν οριακά το πρωτάθλημα στην Α’ Αρκαδίας. Εκεί εντοπίζεται το μεγάλο πρόβλημα νομίζω.
► Μπορεί κανείς να ακούσει παρακάτω ολόκληρη τη συνέντευξη του προπονητή της γυναικείας ομάδας του Αστέρα Τρίπολης, Γρηγόρη Παναγιώταρου, που παραχώρησε στη αθλητική εκπομπή «ΚΟΝΤΡΑ ΕΠΙΘΕΣΗ» της Δημοτικής ραδιοφωνίας Τρίπολης.
